وَلَا تَقُولُوا لِمَنْ يُقْتَلُ فِي سَبِيلِ اللَّهِ
أَمْوَاتٌ بَلْ أَحْيَاءٌ وَلَكِنْ لَا تَشْعُرُونَ (154)البقرة
عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَمْرِو بْنِ الْعَاصِ أَنَّ
رَسُولَ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- قَالَ « يُغْفَرُ لِلشَّهِيدِ كُلُّ ذَنْبٍ
إِلاَّ الدَّيْنَ ».(مسلم
முன்னுரை- ஷஹாதத் என்னும்
பாக்கியத்தைப் பற்றி பாலஸ்தீன முஸ்லிம்களும் அங்குள்ள சிறுவர்களும் அறிந்து
வைத்துள்ள அளவுக்கு மற்ற முஸ்லிம்களுக்கு அதன் கண்ணியம் தெரிவதில்லை. பாலஸ்தீன
மண்ணில் சிறுவர் சிறுமி உட்பட அனைவரும் ஷஹாதத்தை பெரும் பாக்கியமாக மனதில் பதிய
வைத்துள்ளனர். ஆனால் எத்தனையோ பெயர் தாங்கி முஸ்லிம்களுக்கு அதன் மகத்துவம்
தெரியவில்லை என்பதோடு மட்டுமல்லாமல் இஸ்லாத்திற்காக உயிர் தியாகம் செய்பவர்களைப்
பற்றியும் தவறாகப் பேசுகின்றனர். “இவர்களுக்கு எதற்கு
இந்த வேண்டாத வேலை” என்று பேசுகின்ற பெயர் தாங்கி முஸ்லிம்கள்
நிறைய உள்ளனர். எனவே அத்தகைய மக்கள் ஷஹாதத் என்னும் பாக்கியத்தைப் பற்றி அறிந்து
கொள்வதற்காகவும் மேலும் ஷஹாதத் என்பதில் இன்னும் பல்வேறு வகைகளும் உள்ளன என்பதைப்
பற்றியும் எத்தனையோ திடீர் மரணங்கள் முஃமினுக்கு ஷஹாதத் என்னும் பாக்கியத்தைப் பெற்றுத்
தரும் என்பதை உணர்த்துவதற்காகவும் இத்தலைப்பு எடுக்கப்பட்டுள்ளது.
ஷஹீத் தனக்குரிய அந்தஸ்தை அறிந்த பின் மீண்டும்
மீண்டும் ஷஹீதாக்கப்படுவதை விரும்புவார். அதற்கான கோரிக்கையை அல்லாஹ்விடம்
முன்வைப்பார். ஆனால் அவ்வாறு திருப்பி அனுப்பப்படாது
عَنْ حُمَيْدٍ قَالَ سَمِعْتُ أَنَسَ بْنَ مَالِكٍ
رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ عَنْ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ
مَا مِنْ عَبْدٍ يَمُوتُ لَهُ عِنْدَ اللَّهِ خَيْرٌ يَسُرُّهُ أَنْ يَرْجِعَ
إِلَى الدُّنْيَا وَأَنَّ لَهُ الدُّنْيَا وَمَا فِيهَا إِلَّا الشَّهِيدَ لِمَا
يَرَى مِنْ فَضْلِ الشَّهَادَةِ فَإِنَّهُ يَسُرُّهُ أَنْ يَرْجِعَ إِلَى
الدُّنْيَا فَيُقْتَلَ مَرَّةً أُخْرَى (بخاري
ஷுஹதாக்களின் உடல்கள் நீண்ட காலம் கடந்தும் அழியாமல் பாதுகாக்கப் பட்டதற்கான
ஆதாரங்கள்
ஜாபிர் ரழி அவர்களின் தந்தை அப்துல்லாஹ் ரழி உஹதுப் போரில் ஷஹீதாக்கப்பட்டு
ஆறு மாதங்கள் கழித்து தோண்டி எடுக்கப்பட்ட போதும் 46 வருடங்கள் கழித்து தோண்டி
எடுக்கப்பட்ட போதும் அப்படியே இருந்தது.
عَنْ جَابِرٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ لَمَّا حَضَرَ
أُحُدٌ دَعَانِي أَبِي مِنْ اللَّيْلِ فَقَالَ مَا أُرَانِي إِلَّا مَقْتُولًا فِي
أَوَّلِ مَنْ يُقْتَلُ مِنْ أَصْحَابِ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ وَإِنِّي لَا أَتْرُكُ بَعْدِي أَعَزَّ عَلَيَّ مِنْكَ غَيْرَ نَفْسِ
رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَإِنَّ عَلَيَّ دَيْنًا
فَاقْضِ وَاسْتَوْصِ بِأَخَوَاتِكَ خَيْرًا فَأَصْبَحْنَا فَكَانَ أَوَّلَ قَتِيلٍ
وَدُفِنَ مَعَهُ آخَرُ فِي قَبْرٍ ثُمَّ لَمْ تَطِبْ نَفْسِي أَنْ أَتْرُكَهُ مَعَ
الْآخَرِ فَاسْتَخْرَجْتُهُ بَعْدَ سِتَّةِ أَشْهُرٍ فَإِذَا هُوَ كَيَوْمِ
وَضَعْتُهُ هُنَيَّةً غَيْرَ أُذُنِهِ (بخاري 1351
உஹுதுப் போர் நடக்கவிருந்த
போது என் தந்தை அன்றிரவு என்னை அழைத்து, நபி
(ஸல்) அவர்களின் தோழர்களில் (நாளைய போரில்) முதலில் நான் தான் கொல்லப்படுவேன் எனக்
கருதுகின்றேன். மேலும் எனக்குப் பின் நான் விட்டுச் செல்பவர்களில் நபி (ஸல்)
அவர்களைத் தவிர மற்றவர்களில் உன்னைத் தவிர வேறு யாரையும் நான் மதிப்பிற்குரியவராகக்
கருதவில்லை. என்மீது கடன் உள்ளது. அதை நீ அடைப்பதுடன் உன் சகோதரிகளிடம் நல்ல
முறையில் நடந்து கொள்! என்றார். மறுநாள் (போரில்) அவர் தாம் முதலில்
கொல்லப்பட்டார். அவருடன் இன்னொருவரும் அடக்கம் செய்யப்பட்டார். இன்னொருவருடன்
அவரைக் கப்ரில் விட்டு வைப்பதை எனது மனம் விரும்பவில்லை. எனவே (அடக்கப்பட்ட) ஆறு
மாதங்களுக்குப் பின்பு அவரது உடலை நான் கப்ரிலிருந்து வெளியிலெடுத்தேன். அப்போது
அன்று தான் சற்று முன்னர் அடக்கம் செய்யப்பட்டவர் போல - அவரது காதைத் தவிர -
உடம்பு அப்படியே இருந்தது. அறிவிப்பவர்:
ஜாபிர் (ரலி) நூல்: புகாரி (1351)
عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ أَبِى صَعْصَعَةَ أَنَّهُ
بَلَغَهُ أَنَّ عَمْرَو بْنَ الْجَمُوحِ وَعَبْدَ اللَّهِ بْنَ عَمْرٍو
الأَنْصَارِيَّيْنِ ثُمَّ السَّلَمِيَّيْنِ كَانَا قَدْ حَفَرَ السَّيْلُ
قَبْرَهُمَا وَكَانَ قَبْرُهُمَا مِمَّا يَلِى السَّيْلَ وَكَانَا فِى قَبْرٍ
وَاحِدٍ وَهُمَا مِمَّنِ اسْتُشْهِدَ يَوْمَ أُحُدٍ فَحُفِرَ عَنْهُمَا
لِيُغَيَّرَا مِنْ مَكَانِهِمَا فَوُجِدَا لَمْ يَتَغَيَّرَا كَأَنَّهُمَا مَاتَا
بِالأَمْسِ وَكَانَ أَحَدُهُمَا قَدْ جُرِحَ فَوَضَعَ يَدَهُ عَلَى جُرْحِهِ
فَدُفِنَ وَهُوَ كَذَلِكَ فَأُمِيطَتْ يَدُهُ عَنْ جُرْحِهِ ثُمَّ أُرْسِلَتْ
فَرَجَعَتْ كَمَا كَانَتْ وَكَانَ بَيْنَ أُحُدٍ وَبَيْنَ يَوْمَ حُفِرَ عَنْهُمَا
سِتٌّ وَأَرْبَعُونَ سَنَةً. (موطأ
مالك
அம்ர் பின் ஜமூஹ்(ரலி), அப்துல்லாஹ்
பின் அம்ர் (ரலி) ஆகியோரின் கப்ரை நீரோட்டம் அரித்து விட்டது என்ற செய்தி
கிடைத்தது. அவ்விருவருடைய கப்ர் நீரோடைக்குப் பக்கத்தில் அமைந்திருந்தது.
அவ்விருவரும் ஒரே கப்ரில் அடக்கம் செய்யப்பட்டிருந்தனர். அவ்விருவரும் உஹத் போரில்
உயிர் தியாகிகளாவார்கள். எனவே அவ்விருவரையும் வேறு இடத்தில் அடக்கம் செய்வதற்குத்
தோண்டிய போது நேற்று இறந்தவர்களைப் போன்று எந்த மாற்றமும் (சேதமும்)
இல்லாதவர்களாகப் பெற்றோம்.அவ்விருவரில் ஒருவர் காயம்பட்ட நிலையில் காயத்தின் மீது
கை வைத்த நிலையில் அடக்கம் செய்யப்பட்டிருந்தார். (இப்போதும்) அதே போன்றே
இருந்தார். காயத்தில் வைக்கப்பட்ட கையை அகற்றிய போது திரும்பவும் அதே இடத்திற்கு
அந்தக் கை சென்றது. உஹுத் போருக்கும் இன்று தோண்டப்பட்ட நாளுக்கும் இடைப்பட்ட கால
அளவு நாற்பத்தி ஆறு வருடங்களாகும்.
அறிவிப்பவர்:
அப்துர் ரஹ்மான் பின் அபீ ஸஃஸஆ நூல்:
முஅத்தா (893)
இந்த இரண்டு
செய்திகளும் போர்க்களத்தில் கொல்லப்பட்டவர்களின் உடல் பல வருடங்கள் கழிந்த
பின்பும் அப்படியே இருந்ததைக் கூறுகிறது. ஆறு மாதங்களுக்குப் பின் தனி இடத்தில் அப்துல்லாஹ் (ரலி)
அவர்களை அடக்கம் செய்ததாக அவர்களது மகன் ஜாபிர் (ரலி) அறிவிக்கிறார்கள். இது
புகாரியில் இடம் பெற்றுள்ளது.
ஆனால்
முஅத்தாவில் நாற்பத்தி ஆறு வருடங்களுக்குப் பிறகு அப்துல்லாஹ் (ரலி),
அம்ர் பின் ஜமூஹ் (ரலி)
ஆகியோரின் உடல் ஒரே கப்ரில் இருந்ததாகக் கூறப்படுகிறது. ஜாபிர் அவர்களால் தனியாக
அடக்கம் செய்யப்பட்ட அவரது தந்தையின் உடல் எப்படி ஒரே கப்ரில் வந்தது?
என்ற கேள்வி எழலாம்.
இதற்கு ஹதீஸ் கலை மேதை ஹாபிழ் இப்னு ஹஜர் அவர்கள் அளிக்கும் விளக்கம் ஏற்புடையதாக
இருக்கிறது. ஜாபிர் (ரலி) அவர்கள் தம் தந்தையின் உடலைத் தோண்டி எடுத்து,
பக்கத்தில் அடக்கம்
செய்திருக்க வேண்டும். நீரோட்டத்தால் கப்ர் அரிக்கப்பட்டுஇரு கப்ருகளும் ஒன்றாகி
இருவரின் உடலும் ஒரே கப்ரில் இருப்பது போல் அமைந்திருக்கலாம்.
ஆக ஜாபிர் ரழி அவர்களின் உடல் இரண்டு தடவைகள் தோண்டி எடுக்கப்பட்டு மாற்றி
அடக்கம் செய்யப் பட்டுள்ளது.1. நபி ஸல் இருக்கும்போதே அதாவது உஹதுப் போர் முடிந்து
ஆறு மாதங்களுக்குப் பின்
2. அடக்கம் செய்யப்
பட்டு 46 வருடங்கள் கழித்தும் மறுமுறை தோண்டி எடுக்கப்பட்டுள்ளது.
கியாமத்திற்கு
பின்பே சுவனம் என்றிருக்க, ஷஹீதுகள் மட்டும் அவர்கள் ஷஹீதாக்கப்பட்டவுடன்
சுவனம் செல்வார்கள்.
ஷஹீதுகளின் ஆன்மாக்கள் பறவைகளுக்குள்
வைக்கப்பட்டு சொர்க்கத்தில் ஆனந்தமாக சுற்றித்
திரிவார்கள்
عَنْ مَسْرُوقٍ قَالَ سَأَلْنَا عَبْدَ اللَّهِ عَنْ
هَذِهِ الْآيَةِ { وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ
أَمْوَاتًا بَلْ أَحْيَاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ } قَالَ أَمَا إِنَّا
قَدْ سَأَلْنَا عَنْ ذَلِكَ فَقَالَ أَرْوَاحُهُمْ فِي جَوْفِ طَيْرٍ خُضْرٍ لَهَا
قَنَادِيلُ مُعَلَّقَةٌ بِالْعَرْشِ تَسْرَحُ مِنْ الْجَنَّةِ حَيْثُ شَاءَتْ
ثُمَّ تَأْوِي إِلَى تِلْكَ الْقَنَادِيلِ فَاطَّلَعَ إِلَيْهِمْ رَبُّهُمْ
اطِّلَاعَةً فَقَالَ هَلْ تَشْتَهُونَ شَيْئًا قَالُوا أَيَّ شَيْءٍ نَشْتَهِي
وَنَحْنُ نَسْرَحُ مِنْ الْجَنَّةِ حَيْثُ شِئْنَا فَفَعَلَ ذَلِكَ بِهِمْ ثَلَاثَ
مَرَّاتٍ فَلَمَّا رَأَوْا أَنَّهُمْ لَنْ يُتْرَكُوا مِنْ أَنْ يُسْأَلُوا
قَالُوا يَا رَبِّ نُرِيدُ أَنْ تَرُدَّ أَرْوَاحَنَا فِي أَجْسَادِنَا حَتَّى
نُقْتَلَ فِي سَبِيلِكَ مَرَّةً أُخْرَى فَلَمَّا رَأَى أَنْ لَيْسَ لَهُمْ
حَاجَةٌ تُرِكُوا (مسلم)
நாங்கள் அப்துல்லாஹ் பின்
மஸ்ஊத் (ரலி) அவர்களிடம், (நபியே!) அல்லாஹ்வின்
வழியில் கொல்லப்பட்டோரை இறந்தோர் என நீர் எண்ண வேண்டாம். மாறாக, (அவர்கள்) உயிருடன் உள்ளனர்; தம் இறைவனிடம்
(நெருக்கமாக) உள்ளனர்; உணவளிக்கப்
பெறுகின்றனர் (3:169) எனும் இந்த
இறைவசனத்தைப் பற்றிக் கேட்டோம். அதற்கு அவர்கள் கூறினார்கள்: தெரிந்து கொள்க. இந்த
வசனம் குறித்து முன்பே நாங்கள் (நபியவர்களிடம்) கேட்டு விட்டோம். அப்போது நபி
(ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்:அவர்களின் உயிர்கள் பச்சை நிறப் பறவைகளின் வயிறுகளில்
(செலுத்தப்பட்டு) இருக்கும். அவற்றுக்கென இறை அரியணையின் (அர்ஷின்) கீழ்
மாட்டப்பட்டுள்ள கண்ணாடிக் கூண்டுகள் இருக்கும். அவை சொர்க்கத்தில் விரும்பியவாறு
உண்டு களித்து விட்டுப் பின்பு அந்தக் கூண்டுக்குள் வந்து அடையும். அப்போது அவர்களின் இறைவன் அவர்களிடம் ஒரு முறை தோன்றி, நீங்கள் எதையேனும் ஆசைப்படுகிறீர்களா? என்று கேட்பான்.
அதற்கு அவர்கள், நாங்கள்
ஆசைப்படுவதற்கு என்ன உள்ளது? நாங்கள் தாம்
சொர்க்கத்தில் விரும்பியவாறு உண்டு களித்துக் கொண்டிருக்கிறோமே! என்று கூறுவர்.
இவ்வாறே மூன்று முறை (கேள்வியும் பதிலும்) நடைபெறுகிறது.
எதையேனும் கேட்காமல் நாம் விடப்பட மாட்டோம் என்பதை அவர்கள் காணும் போது, இறைவா! எங்கள் உயிர்களை எங்கள் உடல்களுக்குள் திரும்பவும் செலுத்துவாயாக!
நாங்கள் உனது பாதையில் மீண்டும் ஒரு முறை கொல்லப்பட வேண்டும் என்று கூறுவர்.
அவர்களுக்கு (இதைத் தவிர) வேறெந்தத் தேவையும் இல்லையென்பதை இறைவன் காணும் போது, அவர்கள் (அதே நிலையில்) விடப்படுவார்கள்.அறிவிப்பவர்: மஸ்ரூக் நூல்: முஸ்லிம் 3834
சத்தியத்தை எடுத்துச் சொன்ன ஹபீபுன் னஜ்ஜார் ஷஹீதாக்கப்பட்டவுடன் உடனே சுவனத்தில்
நுழைக்கப்பட்டார்
قِيلَ ادْخُلِ الْجَنَّةَ قَالَ
يَا لَيْتَ قَوْمِي يَعْلَمُونَ (26) بِمَا غَفَرَ لِي رَبِّي وَجَعَلَنِي مِنَ
الْمُكْرَمِينَ (27)يس
وفي
القصة: أن عيسى أرسل إليهم رسولين فلقيا شيخا يرعى غنيمات له وهو حبيب النجار صاحب
{يس} فدعوه إلى الله وقالا: نحن رسولا عيسى ندعوك إلى عبادة الله. فطالبهما
بالمعجزة فقالا: نحن نشفي المرضى وكان له ابن مجنون. وقيل: مريض على الفراش
فمسحاه، فقام بإذن الله صحيحا؛ فآمن الرجل بالله. وقيل: هو الذي جاء من أقصى
المدينة يسعى، ففشا أمرهما، وشفيا كثيرا من المرضى، فأرسل الملك إليهما - وكان
يعبد الأصنام - يستخبرهما فقالا: نحن رسولا عيسى. فقال: وما آيتكما؟ قالا: نبرئ
الأكمه والأبرص ونبرئ المريض بإذن الله، وندعوك إلى عبادة الله وحده. فهم الملك
بضربهما. وقال وهب: حبسهما الملك وجلدهما مائة جلدة؛ فانتهى الخبر إلى عيسى فأرسل
ثالثا. قيل: شمعون الصفا رأس الحواريين لنصرهما، فعاشر حاشية الملك حتى تمكن منهم،
واستأنسوا به، ورفعوا حديثه إلى الملك فأنس به، وأظهر موافقته في دينه، فرضي الملك
طريقته، ثم قال يوما للملك: بلغني أنك حبست رجلين دعواك إلى الله، فلو سألت عنهما
ما وراءهما. فقال: إن الغضب حال بيني وبين سؤالهما. قال: فلو أحضرتهما. فأمر بذلك؛
فقال لهما شمعون: ما برهانكما على ما تدعيان؟ فقالا: نبرئ الأكمه والأبرص. فجيء
بغلام ممسوح العينين؛ موضع عينيه كالجبهة، فدعوا ربهما فأنشق موضع البصر، فأخذا
بندقتين طينا فوضعاهما في خديه، فصارتا مقلتين يبصر بهما؛ فعجب الملك وقال: إن ها
هنا غلاما مات منذ سبعة أيام ولم أدفنه حتى يجيء أبوه فهل يحييه ربكما؟ فدعوا الله
علانية، ودعاه شمعون سرا، فقام الميت حيا، فقال للناس: إني مت منذ سبعة أيام،
فوجدت مشركا، فأدخلت في سبعة أودية من النار، فأحذركم ما أنتم فيه فآمنوا بالله،
ثم فتحت أبواب السماء، فرأي شابا حسن الوجه يشفع لهؤلاء الثلاثة شمعون وصاحبيه،
حتى أحياني الله، وأنا أشهد أن لا إله إلا الله وحده لا شريك له، وأن عيسى روج
الله وكلمته، وأن هؤلاء هم رسل الله. فقالوا له وهذا شمعون أيضا معهم؟ قال: نعم
وهو أفضلهم. فأعلمهم شمعون أنه رسول المسيح إليهم، فأثر قوله في الملك، فدعاه إلى
الله، فآمن الملك في قوم كثير وكفر آخرون. وحكى القشيري أن الملك آمن ولم يؤمن
قومه، وصاح جبريل صيحة مات كل من بقي منهم من الكفار. (تفسير القرطبي
நபி ஈஸா அலைஹிஸ்ஸலாம் அவர்கள் மூலமாக முதலில் இரண்டு
தூதர்கள் அன்தாகியா என்ற அந்த ஊருக்கு அனுப்பப்பட்டனர். அந்த இருவரும் ஊர்
எல்லையில் ஒரு பெரியவரைச் சந்தித்தார்கள். அவர் பெயர் ஹபீபுன் நஜ்ஜார். அவரிடம்
இஸ்லாத்தை எடுத்துச் சொன்ன போது அதற்கு ஏதேனும் ஆதாரங்களை அவர் கேட்டார். அதற்கு
அந்தத் தூதர்கள் இருவரும் நாங்கள் நீங்கள் விரும்பும் அற்புதத்தை நிகழ்த்திக்
காட்டுகிறோம். இறைவன் அருளால் நாங்கள் எப்படிப்பட்ட நோயாளியையும் குணப்படுத்துவோம்
என்று கூறினார்கள்.
அதற்கு ஹபீபுன் நஜ்ஜார் எனக்கு ஒரு மகன்
இருக்கிறான். அவன் மனநலம் பாதிக்கப்பட்டவன்.அவனை நீங்கள் குணப் படுத்த வேண்டும்
என்றனர். அதற்கு அவர்கள் சம்மதிக்க அந்த மகன் அழைத்து வரப்பட்டார். அவனை இருவரும்
தங்கள் கைகளால் தடவினார்கள். அவன் குணமடைந்தான். ஹபீபுன் நஜ்ஜார் இஸ்லாத்தை
ஏற்றுக் கொண்டார். அவரின் ஈமான் வலுவானதாகவும் ஆகி விட்டது.
இதற்கிடையில் இந்தச் செய்தி ஊர் முழுவதும்
பரவியது. இவ்விருவர் மூலம் மேலும் சில நோயாளிகள் குணமடைந்து அவர்கள் இஸ்லாத்தையும்
ஏற்றனர்.
இறுதியாக
அந்தச் செய்தி அந்த ஊர் அரசருக்குத் தெரிந்து அரசர் அவ்விருவரையும் சிறையில்
அடைத்தார். அவர்கள் இருவரும் சிறையில் அடைக்கப்பட்டது தெரிந்தவுடன் நபி ஈஸா அலை
அவர்கள் மூன்றாவதாக ஷம்ஊன் என்ற ஒருவரை அனுப்பி வைத்தார்கள். அவர் ஊருக்குள்
வந்தவுடன் சட்டென்று இஸ்லாத்தை எடுத்துக் கூறவில்லை. முதலில் அரசருக்கு
நெருக்கமானவர்கள் யாரென்று அறிந்து அவர்களுடன் நெருக்கத்தை ஏற்படுத்திக்கொண்டு
அவர்கள் மூலம் அரசருடனும் நெருக்கத்தை ஏற்படுத்திக் கொண்டார். அதுவரை தன்னை யார்
என்றே காட்டிக் கொள்ளவில்லை.
இந்நிலையில்
ஒருநாள் அரசருடன் பேசிக் கொண்டிருக்கும் சமயத்தில் ஷம்ஊன் மெதுவாக அரசரிடம்
நீங்கள் யாரோ இருவரை சிறையில் அடைத்திருப்பதாகக் கேள்விப்பட்டேன் அது உண்மையா? என்று கேட்க,அவர் ஆம் என்றார்.
நான் அவர்களிடம் பேசிப்பார்த்து அவர்கள் என்ன கூறுகிறார்கள் என்பதை அறியட்டுமா? என்று கேட்க, அரசர்
சம்மதித்தார் அவ்விருவரும் அங்கு அழைத்து வரப்பட்டனர். அப்போது அவர்கள் தங்களின்
வாதத்தை எடுத்து வைக்க, அதுகேட்ட ஷம்ஊன் நீங்கள் சொல்வதற்கு என்ன சாட்சி?என்று கேட்க, நாங்கள் பிறவிக்
குருடரையும் குஷ்டரோகிகளையும் இறை அருளால் குணப்படுத்துவோம் என்று கூறினார்கள்.
உடனே அங்கு ஒரு சிறுவனை அழைத்து வரப்பட்டது. அவனுடைய இரு கண்கள் இருக்கும் இடம்
நெற்றியைப் போன்றிருந்தது. அவ்விருவரும் அல்லாஹ்விடம் துஆச்செய்தார்கள். உடனே
அங்கு இரு துவாரங்கள் உருவானது. பின்பு அச்சிறுவனின் கண்களில் மண்ணாலான இரு
குண்டுகளைப் பொருத்தி தம் கைகளால் தடவினார்கள். அவனுக்குப் பார்வை வந்தது.
இதுபோன்று இன்னொரு இறந்து போன சிறுவனையும்
உயிர்ப்பித்தார்கள். அவன் எழுந்து இம்மூவரும் சொல்வதை நம்புங்கள் என்று ஷம்ஊனையும்
சேர்த்துக்கூற, ஷம்ஆனும் இவர்களுடன் சேர்ந்தவரா? என்று
மக்கள் கேட்க ஆம் என அச்சிறுவன் பதில் கூறினான். ஷம்ஊனும் அதை உண்மைப்
படுத்தினார். மூவரும் சேர்ந்து மக்களை இஸ்லாத்தின் பால் அழைத்தனர். இது அரசர் மனதை
மாற்றியது. மற்றவர்கள் ஈமான் கொள்ளவில்லை.மற்றவர்கள் இம்மூவரையும் திட்டித்
தீர்த்தனர். அடித்தனர்.
وَجَآءَ مِنْ أَقْصَا
ٱلْمَدِينَةِ رَجُلٌ يَسْعَىٰ قَالَ يَٰقَوْمِ ٱتَّبِعُوا۟ ٱلْمُرْسَلِينَ
இதற்கிடையில் முதலில் ஈமான் கொண்ட ஹபீபுன்
நஜ்ஜார் ஊர் எல்லையில் இருந்து அங்கு வந்தார். இம்மூவரும் சொல்வதை நம்புங்கள் என
அவரும் கூற, நீ தான் முதல் காரணம் என்று கூறி அவர் மீது பாய்ந்து அவரை அடித்தே
கொன்றனர். அவர் உடனே சுவர்க்கத்தில் நுழைய வைக்கப் பட்டார். (ஷுஹதாக்கள் இறந்தவுடன் அந்த ஆன்மாக்கள் உடனே சுவனம்
சென்று ஒரு பறவையின் உடம்புக்குள் அது வைக்கப்படும் என்பதை நாம் அறிவோம்.) சுவனம் சென்ற ஹபீபுன் நஜ்ஜார் (ரழி) அவர்கள் அல்லாஹ்விடம் எனக்குக்
கிடைத்த இந்த அந்தஸ்தைப் பற்றி நான் சென்று என் சமூக மக்களிடம் சொல்கிறேன். அதைக்
கேட்டேனும் அவர்கள் இஸ்லாத்தை ஏற்பார்கள் அல்லவா என்றார்கள். அல்லாஹ் அதற்கு
அனுமதி மறுத்து விட்டான்.
இதற்கிடையில் ஹபீபுன் நஜ்ஜாரை அடித்துக்
கொன்றும் ஆத்திரம் அடங்காத அம்மக்கள் அம்மூவரையும் தாக்கினர். இறுதியில் அல்லாஹ்
பெரும் இடிசப்தத்தை ஏற்படுத்தி அந்த மக்களை அழித்தான்.
ஷஹீதுகளில் இன்னும் பல
வகைகள்
திடீர் மரணத்தின் எவ்வித அறிகுறியும் இல்லாமல்
திடீரென்று மரணித்து விடுபவர்கள். வெள்ளம், மழை, சுனாமி, தீ விபத்து, வாகன விபத்து, இடிபாடுகள், நெரிசல் என்று பல வகையிலும் மனிதர்கள் மரணிக்கிறார்கள். இவ்வாறு திடீர் என்று
மரணம் அடைவதும் ஷஹீத் (உயிர் தியாகி) என்றுதான் நபிகள் நாயகம் (ஸல்லல்லாஹு அலைஹி
வஸல்லம்) அவர்கள் கூறிய சில ஹதீஸ்கள் உள்ளன. ஆனாலும் முதல் வகையினரான அல்லாஹ்வின்
பாதையில் கொல்லப்பட்டவர்களின் அந்தஸ்து தனியானது அதற்கு மற்றவர்கள் ஈடாக
மாட்டார்கள்.
عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ
صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ مَا تَعُدُّونَ الشَّهِيدَ فِيكُمْ قَالُوا
مَنْ قُتِلَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ قَالَ إِنَّ شُهَدَاءَ أُمَّتِي إِذًا لَقَلِيلٌ
الْقَتْلُ فِي سَبِيلِ اللَّهِ شَهَادَةٌ وَالْبَطَنُ شَهَادَةٌ وَالْغَرَقُ
شَهَادَةٌ وَالنُّفَسَاءُ شَهَادَةٌ وَالطَّاعُونُ شَهَادَةٌ (مسند أحمد
ஷஹீத்கள் என்று நீங்கள் யாரை நினைக்கிறீர்கள்? என்று நபிகள் நாயகம் (ஸல்லல்லாஹு
அலைஹி வஸல்லம்) அவர்கள் கேட்டனர். அதற்கு நபித் தோழர்கள் யார் போருக்குச் சென்று
கொல்லப்படுகிறாரோ அவர் தான் என்று கூறினார்கள். அதற்கு நபிகள் நாயகம் (ஸல்லல்லாஹு
அலைஹி வஸல்லம்) அவர்கள் அப்படியானால் என் சமுதாயத்தில் உயிர் தியாகிகள் மிகவும்
குறைவாகவே இருப்பார்கள். அல்லாஹ்வின் பாதையில் கொல்லப்பட்டவர் ஷஹீத் ஆவார்.
வயிற்றுப் போக்கால் இறந்தவர் ஷஹீத் ஆவார். பிரசவத்தின் போது மரணிக்கும் பெண்ணும்
ஷஹீத் ஆவார் என்று கூறினார்கள்.
عَنْ
عَائِشَةَ رض أَنَّهَا
سَأَلَتْ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ
عَنْ الطَّاعُونِ فَأَخْبَرَهَا نَبِيُّ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ
عَلَيْهِ وَسَلَّمَ أَنَّهُ كَانَ عَذَابًا يَبْعَثُهُ
اللَّهُ عَلَى مَنْ يَشَاءُ فَجَعَلَهُ اللَّهُ رَحْمَةً
لِلْمُؤْمِنِينَ فَلَيْسَ
مِنْ عَبْدٍ يَقَعُ الطَّاعُونُ فَيَمْكُثُ فِي بَلَدِهِ صَابِرًا يَعْلَمُ
أَنَّهُ لَنْ يُصِيبَهُ إِلَّا مَا كَتَبَ اللَّهُ لَهُ إِلَّا كَانَ لَهُ مِثْلُ
أَجْرِ الشَّهِيدِ(بُخاري) باب أَجْرِ الصَّابِرِ -كتاب الطب
عَنْ أَبِي
هُرَيْرَةَ رضي الله عنه عَنْ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ
الْمَبْطُونُ شَهِيدٌ وَالْمَطْعُونُ شَهِيدٌ بُخاري5733 –
عَنِ
الْعِرْبَاضِ بْنِ سَارِيَةَ رضي الله عنه قَالَ سَمِعْتُ النَّبِيَّ صَلَّى
اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَقُولُ يَخْتَصِمُ الشُّهَدَاءُ وَالْمُتَوَفَّوْنَ
عَلَى فُرُشِهِمْ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَجَلَّ فِي الَّذِينَ مَاتُوا مِنْ
الطَّاعُونِ فَيَقُولُ الشُّهَدَاءُ إِخْوَانُنَا قُتِلُوا وَيَقُولُ
الْمُتَوَفَّوْنَ عَلَى فُرُشِهِمْ إِخْوَانُنَا مَاتُوا عَلَى فُرُشِهِمْ كَمَا
مِتْنَا فَيَقْضِي اللَّهُ عَزَّ وَجَلَّ بَيْنَهُمْ أَنْ انْظُرُوا إِلَى
جِرَاحَاتِ الْمُطَّعَنِينَ فَإِنْ أَشْبَهَتْ جِرَاحَاتِ الشُّهَدَاءِ فَهُمْ
مِنْهُمْ فَيَنْظُرُونَ إِلَى جِرَاحِ الْمُطَّعَنِينَ فَإِذَا هُمْ قَدْ
أَشْبَهَتْ فَيُلْحَقُونَ مَعَهُمْ (احمد)حديث العرباض
بن سارية
கொள்ளைநோயால்இறந்தவர்கள் விஷயமாக மறுமையில்
ஷூஹதாக்களுக்கும், படுக்கையில் இறந்தவர்களுக்குமிடையில் விவாதம் நடைபெறும் அப்போது
ஷூஹதாக்கள் கூறுவார்கள் இவர்கள் எங்களுடைய சகோதரர்கள் ஏனெனில் இவர்கள் எங்களைப்
போலவே காயங்களுடன் இறந்துள்ளனர் என்பார்கள் அதற்கு பதிலாக படுக்கையில் இறந்தவர்கள்
கூறுவார்கள்“ இல்லை இவர்கள் எங்களின் சகோதரர்கள் எங்களைப் போல் படுக்கையில் இறந்தவர்கள்
தான் என்பார்கள் இவ்வாறு விவாதம் நடைபெறும் போது அல்லாஹ் தீர்ப்பு வழங்குவான்
அதாவது கொள்ளை நோயில் இறந்தவர்களின் காயங்களை கணக்கிடுங்கள் அந்தக் காயங்கள்
ஷுஹதாக்களின் காயங்களைப் போன்று இருந்தால்
அவர்கள் ஷுஹதாக்களுக்கு ஒப்பானவர்கள் என்றுகூற அவ்வாறே பார்க்கும்போது
அந்தக் காயங்கள் ஷுஹதாக்களின் காயங்களைப்போன்று இருக்கும் இறுதியில் அவர்கள்
ஷுஹதாக்களுக்கு ஒப்பானவர்கள் என்று முடிவு
செய்யப்படும்
தன்னுடைய பொருளைக் காப்பாற்றிக் கொள்வதற்கான
போராட்டத்தில் கொல்லப்பட்டவரும் ஷஹீத்
عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ قَالَ جَاءَ رَجُلٌ إِلَى رَسُولِ
اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَقَالَ يَا رَسُولَ اللَّهِ
أَرَأَيْتَ إِنْ جَاءَ رَجُلٌ يُرِيدُ أَخْذَ مَالِي قَالَ فَلَا تُعْطِهِ مَالَكَ
قَالَ أَرَأَيْتَ إِنْ قَاتَلَنِي قَالَ قَاتِلْهُ قَالَ أَرَأَيْتَ إِنْ
قَتَلَنِي قَالَ فَأَنْتَ شَهِيدٌ قَالَ أَرَأَيْتَ إِنْ قَتَلْتُهُ قَالَ هُوَ
فِي النَّارِ (مسلم
அபூஹுரைரா (ரலியல்லாஹு அன்ஹு) அவர்கள் கூறியதாவது:ஒரு மனிதர் அல்லாஹ்வின்
தூதர் (ஸல்லல்லாஹு அலைஹி வஸல்லம்) அவர்களிடம் வந்து, ”அல்லாஹ்வின் தூதரே! ஒருவன் எனது செல்வத்தைப்
பறிக்கும் நோக்கத்தில் வந்தால் (நான் என்ன செய்ய வேண்டும்) கூறுங்கள்?” என்று கேட்டார். அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்லல்லாஹுஅலைஹி வஸல்லம்)அவர்கள்,”அவனுக்குஉமது செல்வத்தை (விட்டு)க் கொடுக்க
வேண்டியதில்லை” என்று கூறினார்கள். அந்த மனிதர், ”அவன் என்னுடன் சண்டையிட்டால்?” என்று கேட்டார். அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்லல்லாஹு அலைஹி
வஸல்லம்) அவர்கள், ”நீரும் அவனுடன் சண்டையிட
வேண்டியது தான்!” என்று கூறினார்கள். ”(அந்தச் சண்டையில்) அவன் என்னைக் கொன்றுவிட்டால்...?” என்று அந்த மனிதர் கேட்டார். அவர்கள், ”அப்போது நீர் உயிர்த்தியாகி (ஷஹீத்) ஆவீர்” என்றார்கள். ”நான் அவனைக் கொன்றுவிட்டால்...?” என்று அவர் கேட்டார். அல்லாஹ்வின் தூதர்(ஸல்லல்லாஹு அலைஹி வஸல்லம்) அவர்கள், ”அவன் நரகத்திற்குச் செல்வான்” என்று பதிலளித்தார்கள்.
عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ أَنَّ
رَسُولَ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- قَالَ « الشُّهَدَاءُ خَمْسٌ الْمَطْعُونُ
وَالْمَبْطُونُ وَالْغَرِقُ وَصَاحِبُ الْهَدْمِ وَالشَّهِيدُ فِى سَبِيلِ اللَّهِ
»(ترمذي.
உயிர்த் தியாகிகள் ஐந்து பேர்கள் ஆவர்: 1.பிளேக் நோயால் இறந்தவர் அதாவது வைரஸ் நோயால் இறந்தவர் 2.வயிற்று(ப் போக்கு போன்ற) வியாதிகளால் இறந்தவர்3. தண்ணீரில் மூழ்கி இறந்தவர்.4. வீடு, கட்டிடம் ஆகியவை இடிந்து விழும் போது) இடிபாட்டில் சிக்கி இறந்தவர்5. இறைவழியில் (அறப்போரில் ஈடுபட்டு) இறந்தவர்.
ஸ்லாத்தில் முதல் ஷஹீத் (உயிர் தியாகி) அம்மார் இப்னு யாசிர் ரலியல்லாஹு அன்ஹு
அவர்களின் தாயார் சுமைய்யா (ரலியல்லாஹு அன்ஹா) ஆவார். அவரின் மர்ம உறுப்பில்
ஈட்டியை குத்தி கொன்றான் அபூஜஹ்ல்.
أَنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ
قَالَ مَنْ سَأَلَ اللَّهَ الشَّهَادَةَ بِصِدْقٍ بَلَّغَهُ اللَّهُ مَنَازِلَ
الشُّهَدَاءِ وَإِنْ مَاتَ عَلَى فِرَاشِهِ(مسلم
யார் உண்மையான மனதுடன் இறைவனிடம் வீரமரணத்தை
வேண்டுவாரோ, அவரை உயிர்த் தியாகிகளின் தகுதிகளுக்கு அல்லாஹ் உயர்த்துவான், அவர் தமது படுக்கையில் (இயற்கை) மரணமடைந்தாலும் சரியே!
وَلَا تَقُولُوا لِمَنْ يُقْتَلُ فِي سَبِيلِ اللَّهِ
أَمْوَاتٌ بَلْ أَحْيَاءٌ وَلَكِنْ لَا تَشْعُرُونَ (154)البقرة
عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَمْرِو بْنِ الْعَاصِ أَنَّ
رَسُولَ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- قَالَ « يُغْفَرُ لِلشَّهِيدِ كُلُّ ذَنْبٍ
إِلاَّ الدَّيْنَ ».(مسلم
முன்னுரை- ஷஹாதத் என்னும்
பாக்கியத்தைப் பற்றி பாலஸ்தீன முஸ்லிம்களும் அங்குள்ள சிறுவர்களும் அறிந்து
வைத்துள்ள அளவுக்கு மற்ற முஸ்லிம்களுக்கு அதன் கண்ணியம் தெரிவதில்லை. பாலஸ்தீன
மண்ணில் சிறுவர் சிறுமி உட்பட அனைவரும் ஷஹாதத்தை பெரும் பாக்கியமாக மனதில் பதிய
வைத்துள்ளனர். ஆனால் எத்தனையோ பெயர் தாங்கி முஸ்லிம்களுக்கு அதன் மகத்துவம்
தெரியவில்லை என்பதோடு மட்டுமல்லாமல் இஸ்லாத்திற்காக உயிர் தியாகம் செய்பவர்களைப்
பற்றியும் தவறாகப் பேசுகின்றனர். “இவர்களுக்கு எதற்கு
இந்த வேண்டாத வேலை” என்று பேசுகின்ற பெயர் தாங்கி முஸ்லிம்கள்
நிறைய உள்ளனர். எனவே அத்தகைய மக்கள் ஷஹாதத் என்னும் பாக்கியத்தைப் பற்றி அறிந்து
கொள்வதற்காகவும் மேலும் ஷஹாதத் என்பதில் இன்னும் பல்வேறு வகைகளும் உள்ளன என்பதைப்
பற்றியும் எத்தனையோ திடீர் மரணங்கள் முஃமினுக்கு ஷஹாதத் என்னும் பாக்கியத்தைப் பெற்றுத்
தரும் என்பதை உணர்த்துவதற்காகவும் இத்தலைப்பு எடுக்கப்பட்டுள்ளது.
ஷஹீத் தனக்குரிய அந்தஸ்தை அறிந்த பின் மீண்டும்
மீண்டும் ஷஹீதாக்கப்படுவதை விரும்புவார். அதற்கான கோரிக்கையை அல்லாஹ்விடம்
முன்வைப்பார். ஆனால் அவ்வாறு திருப்பி அனுப்பப்படாது
عَنْ حُمَيْدٍ قَالَ سَمِعْتُ أَنَسَ بْنَ مَالِكٍ
رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ عَنْ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ
مَا مِنْ عَبْدٍ يَمُوتُ لَهُ عِنْدَ اللَّهِ خَيْرٌ يَسُرُّهُ أَنْ يَرْجِعَ
إِلَى الدُّنْيَا وَأَنَّ لَهُ الدُّنْيَا وَمَا فِيهَا إِلَّا الشَّهِيدَ لِمَا
يَرَى مِنْ فَضْلِ الشَّهَادَةِ فَإِنَّهُ يَسُرُّهُ أَنْ يَرْجِعَ إِلَى
الدُّنْيَا فَيُقْتَلَ مَرَّةً أُخْرَى (بخاري
ஷுஹதாக்களின் உடல்கள் நீண்ட காலம் கடந்தும் அழியாமல் பாதுகாக்கப் பட்டதற்கான
ஆதாரங்கள்
ஜாபிர் ரழி அவர்களின் தந்தை அப்துல்லாஹ் ரழி உஹதுப் போரில் ஷஹீதாக்கப்பட்டு
ஆறு மாதங்கள் கழித்து தோண்டி எடுக்கப்பட்ட போதும் 46 வருடங்கள் கழித்து தோண்டி
எடுக்கப்பட்ட போதும் அப்படியே இருந்தது.
عَنْ جَابِرٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ لَمَّا حَضَرَ
أُحُدٌ دَعَانِي أَبِي مِنْ اللَّيْلِ فَقَالَ مَا أُرَانِي إِلَّا مَقْتُولًا فِي
أَوَّلِ مَنْ يُقْتَلُ مِنْ أَصْحَابِ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ وَإِنِّي لَا أَتْرُكُ بَعْدِي أَعَزَّ عَلَيَّ مِنْكَ غَيْرَ نَفْسِ
رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَإِنَّ عَلَيَّ دَيْنًا
فَاقْضِ وَاسْتَوْصِ بِأَخَوَاتِكَ خَيْرًا فَأَصْبَحْنَا فَكَانَ أَوَّلَ قَتِيلٍ
وَدُفِنَ مَعَهُ آخَرُ فِي قَبْرٍ ثُمَّ لَمْ تَطِبْ نَفْسِي أَنْ أَتْرُكَهُ مَعَ
الْآخَرِ فَاسْتَخْرَجْتُهُ بَعْدَ سِتَّةِ أَشْهُرٍ فَإِذَا هُوَ كَيَوْمِ
وَضَعْتُهُ هُنَيَّةً غَيْرَ أُذُنِهِ (بخاري 1351
உஹுதுப் போர் நடக்கவிருந்த
போது என் தந்தை அன்றிரவு என்னை அழைத்து, நபி
(ஸல்) அவர்களின் தோழர்களில் (நாளைய போரில்) முதலில் நான் தான் கொல்லப்படுவேன் எனக்
கருதுகின்றேன். மேலும் எனக்குப் பின் நான் விட்டுச் செல்பவர்களில் நபி (ஸல்)
அவர்களைத் தவிர மற்றவர்களில் உன்னைத் தவிர வேறு யாரையும் நான் மதிப்பிற்குரியவராகக்
கருதவில்லை. என்மீது கடன் உள்ளது. அதை நீ அடைப்பதுடன் உன் சகோதரிகளிடம் நல்ல
முறையில் நடந்து கொள்! என்றார். மறுநாள் (போரில்) அவர் தாம் முதலில்
கொல்லப்பட்டார். அவருடன் இன்னொருவரும் அடக்கம் செய்யப்பட்டார். இன்னொருவருடன்
அவரைக் கப்ரில் விட்டு வைப்பதை எனது மனம் விரும்பவில்லை. எனவே (அடக்கப்பட்ட) ஆறு
மாதங்களுக்குப் பின்பு அவரது உடலை நான் கப்ரிலிருந்து வெளியிலெடுத்தேன். அப்போது
அன்று தான் சற்று முன்னர் அடக்கம் செய்யப்பட்டவர் போல - அவரது காதைத் தவிர -
உடம்பு அப்படியே இருந்தது. அறிவிப்பவர்:
ஜாபிர் (ரலி) நூல்: புகாரி (1351)
عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ أَبِى صَعْصَعَةَ أَنَّهُ
بَلَغَهُ أَنَّ عَمْرَو بْنَ الْجَمُوحِ وَعَبْدَ اللَّهِ بْنَ عَمْرٍو
الأَنْصَارِيَّيْنِ ثُمَّ السَّلَمِيَّيْنِ كَانَا قَدْ حَفَرَ السَّيْلُ
قَبْرَهُمَا وَكَانَ قَبْرُهُمَا مِمَّا يَلِى السَّيْلَ وَكَانَا فِى قَبْرٍ
وَاحِدٍ وَهُمَا مِمَّنِ اسْتُشْهِدَ يَوْمَ أُحُدٍ فَحُفِرَ عَنْهُمَا
لِيُغَيَّرَا مِنْ مَكَانِهِمَا فَوُجِدَا لَمْ يَتَغَيَّرَا كَأَنَّهُمَا مَاتَا
بِالأَمْسِ وَكَانَ أَحَدُهُمَا قَدْ جُرِحَ فَوَضَعَ يَدَهُ عَلَى جُرْحِهِ
فَدُفِنَ وَهُوَ كَذَلِكَ فَأُمِيطَتْ يَدُهُ عَنْ جُرْحِهِ ثُمَّ أُرْسِلَتْ
فَرَجَعَتْ كَمَا كَانَتْ وَكَانَ بَيْنَ أُحُدٍ وَبَيْنَ يَوْمَ حُفِرَ عَنْهُمَا
سِتٌّ وَأَرْبَعُونَ سَنَةً. (موطأ
مالك
அம்ர் பின் ஜமூஹ்(ரலி), அப்துல்லாஹ்
பின் அம்ர் (ரலி) ஆகியோரின் கப்ரை நீரோட்டம் அரித்து விட்டது என்ற செய்தி
கிடைத்தது. அவ்விருவருடைய கப்ர் நீரோடைக்குப் பக்கத்தில் அமைந்திருந்தது.
அவ்விருவரும் ஒரே கப்ரில் அடக்கம் செய்யப்பட்டிருந்தனர். அவ்விருவரும் உஹத் போரில்
உயிர் தியாகிகளாவார்கள். எனவே அவ்விருவரையும் வேறு இடத்தில் அடக்கம் செய்வதற்குத்
தோண்டிய போது நேற்று இறந்தவர்களைப் போன்று எந்த மாற்றமும் (சேதமும்)
இல்லாதவர்களாகப் பெற்றோம்.அவ்விருவரில் ஒருவர் காயம்பட்ட நிலையில் காயத்தின் மீது
கை வைத்த நிலையில் அடக்கம் செய்யப்பட்டிருந்தார். (இப்போதும்) அதே போன்றே
இருந்தார். காயத்தில் வைக்கப்பட்ட கையை அகற்றிய போது திரும்பவும் அதே இடத்திற்கு
அந்தக் கை சென்றது. உஹுத் போருக்கும் இன்று தோண்டப்பட்ட நாளுக்கும் இடைப்பட்ட கால
அளவு நாற்பத்தி ஆறு வருடங்களாகும்.
அறிவிப்பவர்:
அப்துர் ரஹ்மான் பின் அபீ ஸஃஸஆ நூல்:
முஅத்தா (893)
இந்த இரண்டு
செய்திகளும் போர்க்களத்தில் கொல்லப்பட்டவர்களின் உடல் பல வருடங்கள் கழிந்த
பின்பும் அப்படியே இருந்ததைக் கூறுகிறது. ஆறு மாதங்களுக்குப் பின் தனி இடத்தில் அப்துல்லாஹ் (ரலி)
அவர்களை அடக்கம் செய்ததாக அவர்களது மகன் ஜாபிர் (ரலி) அறிவிக்கிறார்கள். இது
புகாரியில் இடம் பெற்றுள்ளது.
ஆனால்
முஅத்தாவில் நாற்பத்தி ஆறு வருடங்களுக்குப் பிறகு அப்துல்லாஹ் (ரலி),
அம்ர் பின் ஜமூஹ் (ரலி)
ஆகியோரின் உடல் ஒரே கப்ரில் இருந்ததாகக் கூறப்படுகிறது. ஜாபிர் அவர்களால் தனியாக
அடக்கம் செய்யப்பட்ட அவரது தந்தையின் உடல் எப்படி ஒரே கப்ரில் வந்தது?
என்ற கேள்வி எழலாம்.
இதற்கு ஹதீஸ் கலை மேதை ஹாபிழ் இப்னு ஹஜர் அவர்கள் அளிக்கும் விளக்கம் ஏற்புடையதாக
இருக்கிறது. ஜாபிர் (ரலி) அவர்கள் தம் தந்தையின் உடலைத் தோண்டி எடுத்து,
பக்கத்தில் அடக்கம்
செய்திருக்க வேண்டும். நீரோட்டத்தால் கப்ர் அரிக்கப்பட்டுஇரு கப்ருகளும் ஒன்றாகி
இருவரின் உடலும் ஒரே கப்ரில் இருப்பது போல் அமைந்திருக்கலாம்.
ஆக ஜாபிர் ரழி அவர்களின் உடல் இரண்டு தடவைகள் தோண்டி எடுக்கப்பட்டு மாற்றி
அடக்கம் செய்யப் பட்டுள்ளது.1. நபி ஸல் இருக்கும்போதே அதாவது உஹதுப் போர் முடிந்து
ஆறு மாதங்களுக்குப் பின்
2. அடக்கம் செய்யப்
பட்டு 46 வருடங்கள் கழித்தும் மறுமுறை தோண்டி எடுக்கப்பட்டுள்ளது.
கியாமத்திற்கு
பின்பே சுவனம் என்றிருக்க, ஷஹீதுகள் மட்டும் அவர்கள் ஷஹீதாக்கப்பட்டவுடன்
சுவனம் செல்வார்கள்.
ஷஹீதுகளின் ஆன்மாக்கள் பறவைகளுக்குள்
வைக்கப்பட்டு சொர்க்கத்தில் ஆனந்தமாக சுற்றித்
திரிவார்கள்
عَنْ مَسْرُوقٍ قَالَ سَأَلْنَا عَبْدَ اللَّهِ عَنْ
هَذِهِ الْآيَةِ { وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ
أَمْوَاتًا بَلْ أَحْيَاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ } قَالَ أَمَا إِنَّا
قَدْ سَأَلْنَا عَنْ ذَلِكَ فَقَالَ أَرْوَاحُهُمْ فِي جَوْفِ طَيْرٍ خُضْرٍ لَهَا
قَنَادِيلُ مُعَلَّقَةٌ بِالْعَرْشِ تَسْرَحُ مِنْ الْجَنَّةِ حَيْثُ شَاءَتْ
ثُمَّ تَأْوِي إِلَى تِلْكَ الْقَنَادِيلِ فَاطَّلَعَ إِلَيْهِمْ رَبُّهُمْ
اطِّلَاعَةً فَقَالَ هَلْ تَشْتَهُونَ شَيْئًا قَالُوا أَيَّ شَيْءٍ نَشْتَهِي
وَنَحْنُ نَسْرَحُ مِنْ الْجَنَّةِ حَيْثُ شِئْنَا فَفَعَلَ ذَلِكَ بِهِمْ ثَلَاثَ
مَرَّاتٍ فَلَمَّا رَأَوْا أَنَّهُمْ لَنْ يُتْرَكُوا مِنْ أَنْ يُسْأَلُوا
قَالُوا يَا رَبِّ نُرِيدُ أَنْ تَرُدَّ أَرْوَاحَنَا فِي أَجْسَادِنَا حَتَّى
نُقْتَلَ فِي سَبِيلِكَ مَرَّةً أُخْرَى فَلَمَّا رَأَى أَنْ لَيْسَ لَهُمْ
حَاجَةٌ تُرِكُوا (مسلم)
நாங்கள் அப்துல்லாஹ் பின்
மஸ்ஊத் (ரலி) அவர்களிடம், (நபியே!) அல்லாஹ்வின்
வழியில் கொல்லப்பட்டோரை இறந்தோர் என நீர் எண்ண வேண்டாம். மாறாக, (அவர்கள்) உயிருடன் உள்ளனர்; தம் இறைவனிடம்
(நெருக்கமாக) உள்ளனர்; உணவளிக்கப்
பெறுகின்றனர் (3:169) எனும் இந்த
இறைவசனத்தைப் பற்றிக் கேட்டோம். அதற்கு அவர்கள் கூறினார்கள்: தெரிந்து கொள்க. இந்த
வசனம் குறித்து முன்பே நாங்கள் (நபியவர்களிடம்) கேட்டு விட்டோம். அப்போது நபி
(ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்:அவர்களின் உயிர்கள் பச்சை நிறப் பறவைகளின் வயிறுகளில்
(செலுத்தப்பட்டு) இருக்கும். அவற்றுக்கென இறை அரியணையின் (அர்ஷின்) கீழ்
மாட்டப்பட்டுள்ள கண்ணாடிக் கூண்டுகள் இருக்கும். அவை சொர்க்கத்தில் விரும்பியவாறு
உண்டு களித்து விட்டுப் பின்பு அந்தக் கூண்டுக்குள் வந்து அடையும். அப்போது அவர்களின் இறைவன் அவர்களிடம் ஒரு முறை தோன்றி, நீங்கள் எதையேனும் ஆசைப்படுகிறீர்களா? என்று கேட்பான்.
அதற்கு அவர்கள், நாங்கள்
ஆசைப்படுவதற்கு என்ன உள்ளது? நாங்கள் தாம்
சொர்க்கத்தில் விரும்பியவாறு உண்டு களித்துக் கொண்டிருக்கிறோமே! என்று கூறுவர்.
இவ்வாறே மூன்று முறை (கேள்வியும் பதிலும்) நடைபெறுகிறது.
எதையேனும் கேட்காமல் நாம் விடப்பட மாட்டோம் என்பதை அவர்கள் காணும் போது, இறைவா! எங்கள் உயிர்களை எங்கள் உடல்களுக்குள் திரும்பவும் செலுத்துவாயாக!
நாங்கள் உனது பாதையில் மீண்டும் ஒரு முறை கொல்லப்பட வேண்டும் என்று கூறுவர்.
அவர்களுக்கு (இதைத் தவிர) வேறெந்தத் தேவையும் இல்லையென்பதை இறைவன் காணும் போது, அவர்கள் (அதே நிலையில்) விடப்படுவார்கள்.அறிவிப்பவர்: மஸ்ரூக் நூல்: முஸ்லிம் 3834
சத்தியத்தை எடுத்துச் சொன்ன ஹபீபுன் னஜ்ஜார் ஷஹீதாக்கப்பட்டவுடன் உடனே சுவனத்தில்
நுழைக்கப்பட்டார்
قِيلَ ادْخُلِ الْجَنَّةَ قَالَ
يَا لَيْتَ قَوْمِي يَعْلَمُونَ (26) بِمَا غَفَرَ لِي رَبِّي وَجَعَلَنِي مِنَ
الْمُكْرَمِينَ (27)يس
وفي
القصة: أن عيسى أرسل إليهم رسولين فلقيا شيخا يرعى غنيمات له وهو حبيب النجار صاحب
{يس} فدعوه إلى الله وقالا: نحن رسولا عيسى ندعوك إلى عبادة الله. فطالبهما
بالمعجزة فقالا: نحن نشفي المرضى وكان له ابن مجنون. وقيل: مريض على الفراش
فمسحاه، فقام بإذن الله صحيحا؛ فآمن الرجل بالله. وقيل: هو الذي جاء من أقصى
المدينة يسعى، ففشا أمرهما، وشفيا كثيرا من المرضى، فأرسل الملك إليهما - وكان
يعبد الأصنام - يستخبرهما فقالا: نحن رسولا عيسى. فقال: وما آيتكما؟ قالا: نبرئ
الأكمه والأبرص ونبرئ المريض بإذن الله، وندعوك إلى عبادة الله وحده. فهم الملك
بضربهما. وقال وهب: حبسهما الملك وجلدهما مائة جلدة؛ فانتهى الخبر إلى عيسى فأرسل
ثالثا. قيل: شمعون الصفا رأس الحواريين لنصرهما، فعاشر حاشية الملك حتى تمكن منهم،
واستأنسوا به، ورفعوا حديثه إلى الملك فأنس به، وأظهر موافقته في دينه، فرضي الملك
طريقته، ثم قال يوما للملك: بلغني أنك حبست رجلين دعواك إلى الله، فلو سألت عنهما
ما وراءهما. فقال: إن الغضب حال بيني وبين سؤالهما. قال: فلو أحضرتهما. فأمر بذلك؛
فقال لهما شمعون: ما برهانكما على ما تدعيان؟ فقالا: نبرئ الأكمه والأبرص. فجيء
بغلام ممسوح العينين؛ موضع عينيه كالجبهة، فدعوا ربهما فأنشق موضع البصر، فأخذا
بندقتين طينا فوضعاهما في خديه، فصارتا مقلتين يبصر بهما؛ فعجب الملك وقال: إن ها
هنا غلاما مات منذ سبعة أيام ولم أدفنه حتى يجيء أبوه فهل يحييه ربكما؟ فدعوا الله
علانية، ودعاه شمعون سرا، فقام الميت حيا، فقال للناس: إني مت منذ سبعة أيام،
فوجدت مشركا، فأدخلت في سبعة أودية من النار، فأحذركم ما أنتم فيه فآمنوا بالله،
ثم فتحت أبواب السماء، فرأي شابا حسن الوجه يشفع لهؤلاء الثلاثة شمعون وصاحبيه،
حتى أحياني الله، وأنا أشهد أن لا إله إلا الله وحده لا شريك له، وأن عيسى روج
الله وكلمته، وأن هؤلاء هم رسل الله. فقالوا له وهذا شمعون أيضا معهم؟ قال: نعم
وهو أفضلهم. فأعلمهم شمعون أنه رسول المسيح إليهم، فأثر قوله في الملك، فدعاه إلى
الله، فآمن الملك في قوم كثير وكفر آخرون. وحكى القشيري أن الملك آمن ولم يؤمن
قومه، وصاح جبريل صيحة مات كل من بقي منهم من الكفار. (تفسير القرطبي
நபி ஈஸா அலைஹிஸ்ஸலாம் அவர்கள் மூலமாக முதலில் இரண்டு
தூதர்கள் அன்தாகியா என்ற அந்த ஊருக்கு அனுப்பப்பட்டனர். அந்த இருவரும் ஊர்
எல்லையில் ஒரு பெரியவரைச் சந்தித்தார்கள். அவர் பெயர் ஹபீபுன் நஜ்ஜார். அவரிடம்
இஸ்லாத்தை எடுத்துச் சொன்ன போது அதற்கு ஏதேனும் ஆதாரங்களை அவர் கேட்டார். அதற்கு
அந்தத் தூதர்கள் இருவரும் நாங்கள் நீங்கள் விரும்பும் அற்புதத்தை நிகழ்த்திக்
காட்டுகிறோம். இறைவன் அருளால் நாங்கள் எப்படிப்பட்ட நோயாளியையும் குணப்படுத்துவோம்
என்று கூறினார்கள்.
அதற்கு ஹபீபுன் நஜ்ஜார் எனக்கு ஒரு மகன்
இருக்கிறான். அவன் மனநலம் பாதிக்கப்பட்டவன்.அவனை நீங்கள் குணப் படுத்த வேண்டும்
என்றனர். அதற்கு அவர்கள் சம்மதிக்க அந்த மகன் அழைத்து வரப்பட்டார். அவனை இருவரும்
தங்கள் கைகளால் தடவினார்கள். அவன் குணமடைந்தான். ஹபீபுன் நஜ்ஜார் இஸ்லாத்தை
ஏற்றுக் கொண்டார். அவரின் ஈமான் வலுவானதாகவும் ஆகி விட்டது.
இதற்கிடையில் இந்தச் செய்தி ஊர் முழுவதும்
பரவியது. இவ்விருவர் மூலம் மேலும் சில நோயாளிகள் குணமடைந்து அவர்கள் இஸ்லாத்தையும்
ஏற்றனர்.
இறுதியாக
அந்தச் செய்தி அந்த ஊர் அரசருக்குத் தெரிந்து அரசர் அவ்விருவரையும் சிறையில்
அடைத்தார். அவர்கள் இருவரும் சிறையில் அடைக்கப்பட்டது தெரிந்தவுடன் நபி ஈஸா அலை
அவர்கள் மூன்றாவதாக ஷம்ஊன் என்ற ஒருவரை அனுப்பி வைத்தார்கள். அவர் ஊருக்குள்
வந்தவுடன் சட்டென்று இஸ்லாத்தை எடுத்துக் கூறவில்லை. முதலில் அரசருக்கு
நெருக்கமானவர்கள் யாரென்று அறிந்து அவர்களுடன் நெருக்கத்தை ஏற்படுத்திக்கொண்டு
அவர்கள் மூலம் அரசருடனும் நெருக்கத்தை ஏற்படுத்திக் கொண்டார். அதுவரை தன்னை யார்
என்றே காட்டிக் கொள்ளவில்லை.
இந்நிலையில்
ஒருநாள் அரசருடன் பேசிக் கொண்டிருக்கும் சமயத்தில் ஷம்ஊன் மெதுவாக அரசரிடம்
நீங்கள் யாரோ இருவரை சிறையில் அடைத்திருப்பதாகக் கேள்விப்பட்டேன் அது உண்மையா? என்று கேட்க,அவர் ஆம் என்றார்.
நான் அவர்களிடம் பேசிப்பார்த்து அவர்கள் என்ன கூறுகிறார்கள் என்பதை அறியட்டுமா? என்று கேட்க, அரசர்
சம்மதித்தார் அவ்விருவரும் அங்கு அழைத்து வரப்பட்டனர். அப்போது அவர்கள் தங்களின்
வாதத்தை எடுத்து வைக்க, அதுகேட்ட ஷம்ஊன் நீங்கள் சொல்வதற்கு என்ன சாட்சி?என்று கேட்க, நாங்கள் பிறவிக்
குருடரையும் குஷ்டரோகிகளையும் இறை அருளால் குணப்படுத்துவோம் என்று கூறினார்கள்.
உடனே அங்கு ஒரு சிறுவனை அழைத்து வரப்பட்டது. அவனுடைய இரு கண்கள் இருக்கும் இடம்
நெற்றியைப் போன்றிருந்தது. அவ்விருவரும் அல்லாஹ்விடம் துஆச்செய்தார்கள். உடனே
அங்கு இரு துவாரங்கள் உருவானது. பின்பு அச்சிறுவனின் கண்களில் மண்ணாலான இரு
குண்டுகளைப் பொருத்தி தம் கைகளால் தடவினார்கள். அவனுக்குப் பார்வை வந்தது.
இதுபோன்று இன்னொரு இறந்து போன சிறுவனையும்
உயிர்ப்பித்தார்கள். அவன் எழுந்து இம்மூவரும் சொல்வதை நம்புங்கள் என்று ஷம்ஊனையும்
சேர்த்துக்கூற, ஷம்ஆனும் இவர்களுடன் சேர்ந்தவரா? என்று
மக்கள் கேட்க ஆம் என அச்சிறுவன் பதில் கூறினான். ஷம்ஊனும் அதை உண்மைப்
படுத்தினார். மூவரும் சேர்ந்து மக்களை இஸ்லாத்தின் பால் அழைத்தனர். இது அரசர் மனதை
மாற்றியது. மற்றவர்கள் ஈமான் கொள்ளவில்லை.மற்றவர்கள் இம்மூவரையும் திட்டித்
தீர்த்தனர். அடித்தனர்.
وَجَآءَ مِنْ أَقْصَا
ٱلْمَدِينَةِ رَجُلٌ يَسْعَىٰ قَالَ يَٰقَوْمِ ٱتَّبِعُوا۟ ٱلْمُرْسَلِينَ
இதற்கிடையில் முதலில் ஈமான் கொண்ட ஹபீபுன்
நஜ்ஜார் ஊர் எல்லையில் இருந்து அங்கு வந்தார். இம்மூவரும் சொல்வதை நம்புங்கள் என
அவரும் கூற, நீ தான் முதல் காரணம் என்று கூறி அவர் மீது பாய்ந்து அவரை அடித்தே
கொன்றனர். அவர் உடனே சுவர்க்கத்தில் நுழைய வைக்கப் பட்டார். (ஷுஹதாக்கள் இறந்தவுடன் அந்த ஆன்மாக்கள் உடனே சுவனம்
சென்று ஒரு பறவையின் உடம்புக்குள் அது வைக்கப்படும் என்பதை நாம் அறிவோம்.) சுவனம் சென்ற ஹபீபுன் நஜ்ஜார் (ரழி) அவர்கள் அல்லாஹ்விடம் எனக்குக்
கிடைத்த இந்த அந்தஸ்தைப் பற்றி நான் சென்று என் சமூக மக்களிடம் சொல்கிறேன். அதைக்
கேட்டேனும் அவர்கள் இஸ்லாத்தை ஏற்பார்கள் அல்லவா என்றார்கள். அல்லாஹ் அதற்கு
அனுமதி மறுத்து விட்டான்.
இதற்கிடையில் ஹபீபுன் நஜ்ஜாரை அடித்துக்
கொன்றும் ஆத்திரம் அடங்காத அம்மக்கள் அம்மூவரையும் தாக்கினர். இறுதியில் அல்லாஹ்
பெரும் இடிசப்தத்தை ஏற்படுத்தி அந்த மக்களை அழித்தான்.
ஷஹீதுகளில் இன்னும் பல
வகைகள்
திடீர் மரணத்தின் எவ்வித அறிகுறியும் இல்லாமல்
திடீரென்று மரணித்து விடுபவர்கள். வெள்ளம், மழை, சுனாமி, தீ விபத்து, வாகன விபத்து, இடிபாடுகள், நெரிசல் என்று பல வகையிலும் மனிதர்கள் மரணிக்கிறார்கள். இவ்வாறு திடீர் என்று
மரணம் அடைவதும் ஷஹீத் (உயிர் தியாகி) என்றுதான் நபிகள் நாயகம் (ஸல்லல்லாஹு அலைஹி
வஸல்லம்) அவர்கள் கூறிய சில ஹதீஸ்கள் உள்ளன. ஆனாலும் முதல் வகையினரான அல்லாஹ்வின்
பாதையில் கொல்லப்பட்டவர்களின் அந்தஸ்து தனியானது அதற்கு மற்றவர்கள் ஈடாக
மாட்டார்கள்.
عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ
صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ مَا تَعُدُّونَ الشَّهِيدَ فِيكُمْ قَالُوا
مَنْ قُتِلَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ قَالَ إِنَّ شُهَدَاءَ أُمَّتِي إِذًا لَقَلِيلٌ
الْقَتْلُ فِي سَبِيلِ اللَّهِ شَهَادَةٌ وَالْبَطَنُ شَهَادَةٌ وَالْغَرَقُ
شَهَادَةٌ وَالنُّفَسَاءُ شَهَادَةٌ وَالطَّاعُونُ شَهَادَةٌ (مسند أحمد
ஷஹீத்கள் என்று நீங்கள் யாரை நினைக்கிறீர்கள்? என்று நபிகள் நாயகம் (ஸல்லல்லாஹு
அலைஹி வஸல்லம்) அவர்கள் கேட்டனர். அதற்கு நபித் தோழர்கள் யார் போருக்குச் சென்று
கொல்லப்படுகிறாரோ அவர் தான் என்று கூறினார்கள். அதற்கு நபிகள் நாயகம் (ஸல்லல்லாஹு
அலைஹி வஸல்லம்) அவர்கள் அப்படியானால் என் சமுதாயத்தில் உயிர் தியாகிகள் மிகவும்
குறைவாகவே இருப்பார்கள். அல்லாஹ்வின் பாதையில் கொல்லப்பட்டவர் ஷஹீத் ஆவார்.
வயிற்றுப் போக்கால் இறந்தவர் ஷஹீத் ஆவார். பிரசவத்தின் போது மரணிக்கும் பெண்ணும்
ஷஹீத் ஆவார் என்று கூறினார்கள்.
عَنْ
عَائِشَةَ رض أَنَّهَا
سَأَلَتْ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ
عَنْ الطَّاعُونِ فَأَخْبَرَهَا نَبِيُّ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ
عَلَيْهِ وَسَلَّمَ أَنَّهُ كَانَ عَذَابًا يَبْعَثُهُ
اللَّهُ عَلَى مَنْ يَشَاءُ فَجَعَلَهُ اللَّهُ رَحْمَةً
لِلْمُؤْمِنِينَ فَلَيْسَ
مِنْ عَبْدٍ يَقَعُ الطَّاعُونُ فَيَمْكُثُ فِي بَلَدِهِ صَابِرًا يَعْلَمُ
أَنَّهُ لَنْ يُصِيبَهُ إِلَّا مَا كَتَبَ اللَّهُ لَهُ إِلَّا كَانَ لَهُ مِثْلُ
أَجْرِ الشَّهِيدِ(بُخاري) باب أَجْرِ الصَّابِرِ -كتاب الطب
عَنْ أَبِي
هُرَيْرَةَ رضي الله عنه عَنْ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ
الْمَبْطُونُ شَهِيدٌ وَالْمَطْعُونُ شَهِيدٌ بُخاري5733 –
عَنِ
الْعِرْبَاضِ بْنِ سَارِيَةَ رضي الله عنه قَالَ سَمِعْتُ النَّبِيَّ صَلَّى
اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَقُولُ يَخْتَصِمُ الشُّهَدَاءُ وَالْمُتَوَفَّوْنَ
عَلَى فُرُشِهِمْ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَجَلَّ فِي الَّذِينَ مَاتُوا مِنْ
الطَّاعُونِ فَيَقُولُ الشُّهَدَاءُ إِخْوَانُنَا قُتِلُوا وَيَقُولُ
الْمُتَوَفَّوْنَ عَلَى فُرُشِهِمْ إِخْوَانُنَا مَاتُوا عَلَى فُرُشِهِمْ كَمَا
مِتْنَا فَيَقْضِي اللَّهُ عَزَّ وَجَلَّ بَيْنَهُمْ أَنْ انْظُرُوا إِلَى
جِرَاحَاتِ الْمُطَّعَنِينَ فَإِنْ أَشْبَهَتْ جِرَاحَاتِ الشُّهَدَاءِ فَهُمْ
مِنْهُمْ فَيَنْظُرُونَ إِلَى جِرَاحِ الْمُطَّعَنِينَ فَإِذَا هُمْ قَدْ
أَشْبَهَتْ فَيُلْحَقُونَ مَعَهُمْ (احمد)حديث العرباض
بن سارية
கொள்ளைநோயால்இறந்தவர்கள் விஷயமாக மறுமையில்
ஷூஹதாக்களுக்கும், படுக்கையில் இறந்தவர்களுக்குமிடையில் விவாதம் நடைபெறும் அப்போது
ஷூஹதாக்கள் கூறுவார்கள் இவர்கள் எங்களுடைய சகோதரர்கள் ஏனெனில் இவர்கள் எங்களைப்
போலவே காயங்களுடன் இறந்துள்ளனர் என்பார்கள் அதற்கு பதிலாக படுக்கையில் இறந்தவர்கள்
கூறுவார்கள்“ இல்லை இவர்கள் எங்களின் சகோதரர்கள் எங்களைப் போல் படுக்கையில் இறந்தவர்கள்
தான் என்பார்கள் இவ்வாறு விவாதம் நடைபெறும் போது அல்லாஹ் தீர்ப்பு வழங்குவான்
அதாவது கொள்ளை நோயில் இறந்தவர்களின் காயங்களை கணக்கிடுங்கள் அந்தக் காயங்கள்
ஷுஹதாக்களின் காயங்களைப் போன்று இருந்தால்
அவர்கள் ஷுஹதாக்களுக்கு ஒப்பானவர்கள் என்றுகூற அவ்வாறே பார்க்கும்போது
அந்தக் காயங்கள் ஷுஹதாக்களின் காயங்களைப்போன்று இருக்கும் இறுதியில் அவர்கள்
ஷுஹதாக்களுக்கு ஒப்பானவர்கள் என்று முடிவு
செய்யப்படும்
தன்னுடைய பொருளைக் காப்பாற்றிக் கொள்வதற்கான
போராட்டத்தில் கொல்லப்பட்டவரும் ஷஹீத்
عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ قَالَ جَاءَ رَجُلٌ إِلَى رَسُولِ
اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَقَالَ يَا رَسُولَ اللَّهِ
أَرَأَيْتَ إِنْ جَاءَ رَجُلٌ يُرِيدُ أَخْذَ مَالِي قَالَ فَلَا تُعْطِهِ مَالَكَ
قَالَ أَرَأَيْتَ إِنْ قَاتَلَنِي قَالَ قَاتِلْهُ قَالَ أَرَأَيْتَ إِنْ
قَتَلَنِي قَالَ فَأَنْتَ شَهِيدٌ قَالَ أَرَأَيْتَ إِنْ قَتَلْتُهُ قَالَ هُوَ
فِي النَّارِ (مسلم
அபூஹுரைரா (ரலியல்லாஹு அன்ஹு) அவர்கள் கூறியதாவது:ஒரு மனிதர் அல்லாஹ்வின்
தூதர் (ஸல்லல்லாஹு அலைஹி வஸல்லம்) அவர்களிடம் வந்து, ”அல்லாஹ்வின் தூதரே! ஒருவன் எனது செல்வத்தைப்
பறிக்கும் நோக்கத்தில் வந்தால் (நான் என்ன செய்ய வேண்டும்) கூறுங்கள்?” என்று கேட்டார். அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்லல்லாஹுஅலைஹி வஸல்லம்)அவர்கள்,”அவனுக்குஉமது செல்வத்தை (விட்டு)க் கொடுக்க
வேண்டியதில்லை” என்று கூறினார்கள். அந்த மனிதர், ”அவன் என்னுடன் சண்டையிட்டால்?” என்று கேட்டார். அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்லல்லாஹு அலைஹி
வஸல்லம்) அவர்கள், ”நீரும் அவனுடன் சண்டையிட
வேண்டியது தான்!” என்று கூறினார்கள். ”(அந்தச் சண்டையில்) அவன் என்னைக் கொன்றுவிட்டால்...?” என்று அந்த மனிதர் கேட்டார். அவர்கள், ”அப்போது நீர் உயிர்த்தியாகி (ஷஹீத்) ஆவீர்” என்றார்கள். ”நான் அவனைக் கொன்றுவிட்டால்...?” என்று அவர் கேட்டார். அல்லாஹ்வின் தூதர்(ஸல்லல்லாஹு அலைஹி வஸல்லம்) அவர்கள், ”அவன் நரகத்திற்குச் செல்வான்” என்று பதிலளித்தார்கள்.
عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ أَنَّ
رَسُولَ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- قَالَ « الشُّهَدَاءُ خَمْسٌ الْمَطْعُونُ
وَالْمَبْطُونُ وَالْغَرِقُ وَصَاحِبُ الْهَدْمِ وَالشَّهِيدُ فِى سَبِيلِ اللَّهِ
»(ترمذي.
உயிர்த் தியாகிகள் ஐந்து பேர்கள் ஆவர்: 1.பிளேக் நோயால் இறந்தவர் அதாவது வைரஸ் நோயால் இறந்தவர் 2.வயிற்று(ப் போக்கு போன்ற) வியாதிகளால் இறந்தவர்3. தண்ணீரில் மூழ்கி இறந்தவர்.4. வீடு, கட்டிடம் ஆகியவை இடிந்து விழும் போது) இடிபாட்டில் சிக்கி இறந்தவர்5. இறைவழியில் (அறப்போரில் ஈடுபட்டு) இறந்தவர்.
ஸ்லாத்தில் முதல் ஷஹீத் (உயிர் தியாகி) அம்மார் இப்னு யாசிர் ரலியல்லாஹு அன்ஹு
அவர்களின் தாயார் சுமைய்யா (ரலியல்லாஹு அன்ஹா) ஆவார். அவரின் மர்ம உறுப்பில்
ஈட்டியை குத்தி கொன்றான் அபூஜஹ்ல்.
أَنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ
قَالَ مَنْ سَأَلَ اللَّهَ الشَّهَادَةَ بِصِدْقٍ بَلَّغَهُ اللَّهُ مَنَازِلَ
الشُّهَدَاءِ وَإِنْ مَاتَ عَلَى فِرَاشِهِ(مسلم
யார் உண்மையான மனதுடன் இறைவனிடம் வீரமரணத்தை
வேண்டுவாரோ, அவரை உயிர்த் தியாகிகளின் தகுதிகளுக்கு அல்லாஹ் உயர்த்துவான், அவர் தமது படுக்கையில் (இயற்கை) மரணமடைந்தாலும் சரியே!
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக